Stefan jest podenerwowany w związku z wizytą kulinarnego recenzenta, który ma nawiedzić jego lokal incognito. Na szczęście ma do pomocy siostrzenicę, studentkę marketingu. Teść popada w melancholię. Ten nietypowy stan małżonka budzi niepokój i złość teściowej. Beata ma problem z uczniem Kowalskim. Jeżeli się nie poprawi, będzie musiała zostawić go na następny rok w tej samej klasie. Wychodzi na jaw powód przygnębienia teścia. Całe życie był stroicielem fortepianów, a jego prawdziwym marzeniem była kariera pianisty. Czuje się niespełniony i przez to nieszczęśliwy. Babcia i teściowa zastanawiają się jak temu zaradzić. Beatę odwiedza w domu prezes dużej państwowej spółki, a prywatnie ojciec ucznia Kowalskiego. Próbuje ją przekupić, przez co Beata wpada w furię. Wyrzuca go z domu, ale nie zauważa pozostawionej na stole koperty z pieniędzmi. Kowalski zostawił celowo, aby szantażować nauczycielkę. Plan siostrzenicy Stefana jest prosty: do lokalu przychodzą jego znajomi: Leszek z Beatą, Gangster z żoną i dentysta z małżonką, a kiedy pojawi się kulinarny recenzent, którego rozpoznają po brodzie, wszyscy zaczynają wychwalać pod niebiosa doskonałość tutejszej kuchni i kulinarne mistrzostwo właściciela knajpki. Wydaje się, że babcia i teściowa znalazły rozwiązanie emocjonalnych problemów teścia. Teraz pozostaje tylko wprowadzić plan w życie. Mężczyzna z brodą, który w knajpce Stefana zamówił eskalopki, zostaje poddany dość intensywnej akcji marketingowej, prowadzonej przez uczynnych sąsiadów. Problem polega na tym, że eskalopki są przypalone. Przekonanie recenzenta, że w takiej postaci są najwykwintniejsze, to zadanie dla wytrawnego znawcy ludzkiej psychiki, czyli dla Gangstera. Beata przyparta do muru wiszącym nad nią oskarżeniem o łapówkarstwo zastanawia się, czy dla świętego spokoju, ale wbrew swoim zasadom, nie przepuścić syna Kowalskiego do następnej klasy, mimo ewidentnej tępoty chłopaka. Teść zostaje całkowicie zaskoczony przez swoją żonę i synową. Wzruszenie odbiera mu mowę, a szczęście emanuje z jego twarzy.