Zdzisław Maklakiewicz: Walczył o wyzwolenie Warszawy. Zmarł przez milicję
Zdzisław Maklakiewicz był jedną z najbardziej barwnych osobowości polskiej kinematografii. Zanim został aktorem, walczył w szeregach Armii Krajowej, biorąc udział w powstaniu warszawskim. Później zawodowo związał się ze sceną teatralną. Jego kariera rozwijała się szybko, co sprawiło, że w krótkim czasie do Zdzisława Maklakiewicza zaczęły spływać oferty ról w produkcjach filmowych i serialowych. Aktor wystąpił m. in. w kultowym "Czterdziestolatku". Przez długi czas zmagał się z chorobą alkoholową. W 1977 roku niespodziewanie zmarł, pobity wcześniej przez milicjanta.
Zdzisław Maklakiewicz urodził się 9 lipca 1927 roku w Warszawie. Zanim wsławił się licznymi kreacjami filmowymi i serialowymi, walczył o niepodległość Polski. Podczas II wojny światowej Maklakiewicz wstąpił do Armii Krajowej. Aktor aktywnie pomagał swoim rodakom. W 1944 roku dumnie wsparł oddziały AK walczące o wyzwolenie Warszawy.
Podczas powstania warszawskiego Zdzisław Maklakiewicz, znany był pod pseudonimem "Hanzen".
W tamtym okresie nic nie wskazywało na to, że w niedalekiej przyszłości będzie miał okazję spełnić się zawodowo jako aktor.
W 1947 roku, dwa lata po odzyskaniu wolności, Zdzisław Maklakiewicz postanowił spróbować swoich sił w aktorstwie. Po przeprowadzce do Krakowa podjął studia aktorskie w krakowskiej Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej. Po zdobyciu dyplomu związał się zawodowo z Teatrem Ludowym w Nowej Hucie. Występował także, między innymi, w warszawskim Teatrze Syrena oraz w Teatrze Polskim we Wrocławiu.
Później jego kariera nabrała tempa. Do Zdzisława Maklakiewicza zaczęły spływać oferty występów w produkcjach pełnometrażowych oraz w serialach. Jego ekranowym debiutem była rola Józefa Bednarczyka w filmie "Wspólny pokój" z 1959 roku. Krótko po tym aktor pojawił się m. in. w filmie o tytule "Rozwodów nie będzie" oraz w komedii "Święta wojna".
Maklakiewicz dał się poznać jako aktor, potrafiący z łatwością zagrać każdą rolę. Jego niebywały talent aktorski sprawił, że chętnie proponowano mu występy w serialach telewizyjnych. W 1970 roku pojawił się na szklanym ekranie, występując w "Wakacjach z duchami". Trzy lata później pojawił się w serialu "Stawiam na Tolka Banana". Grał także w "Daleko od szosy" oraz w kultowej produkcji telewizyjnej o tytule "Czterdziestolatek".
Choć większe role grał sporadycznie, Zdzisław Maklakiewicz był bardzo cenionym artystą. Tak w książce "Gwiazdozbiór" wspomina go Aleksander Jackiewicz:
W 1970 roku Maklakiewicz zdobył nagrodę Złotego Grona za występ w filmie pod tytułem "Czerwone i złote".
Aktor przez lata cierpiał z powodu uzależnienia od alkoholu. W wyjściu z nałogu nie pomogło mu nawet przyjście na świat córki - Marty Maklakiewicz. W rozmowie z magazynem "Pani" córka aktora wyznała, że choroba alkoholowa ojca przeszkadzała mu w budowaniu z nią zdrowych relacji. Zdarzyło się, że Maklakiewicz zapomniał odebrać ją ze szkoły, ponieważ poszedł z kolegami na wódkę.
Zdzisław Maklakiewicz zmarł 9 października 1977 w mieście, którego przed laty dzielnie bronił, jako żołnierz Armii Krajowej.
Kilka dni wcześniej aktor świętował sukces, który odniósł film "Przepraszam, czy tu biją?". Produkcji została wówczas przyznana nagroda Złotej Kamery, co było dla obsady niezwykłym wyróżnieniem. Maklakiewicz wybrał się więc ze znajomymi na imprezę. Gdy wyszedł, by zaczerpnąć świeżego powietrza, dopadła go senność. Aktor usiadł na ławce, przysypiając. Wtedy podeszły do niego kobiety lekkich obyczajów, które poprosiły, by wskazał im drogę do jednej z warszawskich knajp. Maklakiewicz zgodził się im pomóc i uprzejmie doprowadził je pod drzwi. Tam wdał się w konflikt z ochroniarzem, na który zareagowała milicja. Podczas interwencji funkcjonariuszy aktor miał zostać uderzony w głowę pałką, przez co stracił przytomność.
Przyczyną śmierci aktora mogła więc być nieleczona choroba. Zdzisław Maklakiewicz został pochowany na Starych Powązkach w Warszawie w stroju Charliego Chaplina. Pośmiertnie został uhonorowany przez Lecha Kaczyńskiego Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.Zobacz też:
Emil Karewicz marzył, by ludzie przestali go kojarzyć jedynie z Brunnerem!
Bronisław Pawlik: Kultowa wpadka w programie dla dzieci. Miał powiedzieć, gdzie misia pocałować, a potem, że idzie na wódkę
