Gwiazda telewizji nie dałaby sobie bez nich rady. Pomogli jej przetrwać najgorsze chwile

Do Zamościa, gdzie mieszkają jej rodzice, Joanna Racewicz stara się wpadać zawsze, gdy tylko ma wolny dzień.

"To tylko trzy godziny w jedną stronę" - mówi dziennikarka i dodaje, że jej syn, 15-letni Igor, też uwielbia odwiedziny u dziadków.

Gdy był młodszy, pozwalała mamie i tacie na rozpieszczenie wnuka. "A potem naprawiałam, co napsuli" - żartuje.

"Babcia i dziadek, najlepsze pierogi na świecie i najfajniejsze opowieści o pszczołach. Cudownie, że są, bo są od rozpieszczania i miłości bez granic" - napisała w mediach społecznościowych pod zdjęciem wtulonego w jej rodziców Igora.

Mama dziennikarki, Bogusława Racewicz-Białek, przez wiele lat pracowała w I Liceum Ogólnokształcącym w Zamościu jako nauczycielka języka polskiego. Joanna twierdzi, że rozbudziła w niej miłość do literatury i motywowała ją, by nigdy nie spoczywała na laurach.

"Poszłam w jej ślady i po maturze wybrałam studia polonistyczne. Mamie zawdzięczam przekonanie, że nie ma rzeczy niemożliwych" - opowiadała w wywiadzie.

Mama dawała Joannie, zanim ta na dobre wyfrunęła z rodzinnego gniazda, wiele swobody, ale pilnowała, by rozsądnie z niej korzystała. Dziennikarka wspomina, że mama potrafiła "ściągnąć lejce", by uchronić dzieci - ją i jej brata Mirka - przed niebezpieczeństwami tego świata.

"W naszym domu panowała dyscyplina, ale czuliśmy się bardzo kochani" - wyznała.

Ojciec zaszczepił w córce i synu szacunek dla innych ludzi i dla przyrody. Jest pszczelarzem, ma na Roztoczu - swym ulubionym miejscu na świecie - kawałek ziemi, drewniany domek i mnóstwo uli.

"Zamojszczyzna to moja mała ojczyzna, raj utracony. Mam tam swoje ścieżki, ulubione miejsca. Tato pokazał mi je, gdy byłam jeszcze dzieckiem" - mówi Joanna Racewicz.

Tadeusz Racewicz zawsze był i wciąż jest dla córki niedościgłym wzorem męskości. Wszystkich swoich chłopców porównywała do niego.

"Kiedy miałam 6 lat, powiedziałam tacie, że kiedyś wyjdę za niego za mąż" - wspomina.

"Był bez wątpienia bohaterem mojego dzieciństwa. Jestem dumna, że to właśnie on prowadził mnie do ołtarza i "oddał" Pawłowi" - dodaje.

Śp. porucznik Paweł Janeczek, którego dziennikarka poślubiła we wrześniu 2004 roku, bardzo przypominał jej ojca.

"Był tak samo silny psychicznie, tak samo zdecydowany w swoich sądach i tak samo szlachetny" - wzrusza się, opowiadając o ukochanym, który 10 kwietnia 2010 roku zginął w katastrofie lotniczej w Smoleńsku.

Wtedy, gdy w ciągu kilku zaledwie chwil jej szczęście runęło jak domek z kart i została sama z małym dzieckiem, Joanna Racewicz tylko w rodzicach miała oparcie. Dzięki wierze w Boga, którą przekazała jej mama, przetrwała najtrudniejsze chwile.

"Dorastałam w wielkim szacunku do wiary i religii" - twierdzi.

"Dzięki mamie i babci - wierzę, a dzięki tacie - mam otwarty umysł" - wyznała w jednym z wywiadów.

Joanna Racewicz zawsze wzrusza się, widząc, jak mama i tata trzymają się za ręce czy przytulają, albo słysząc, z jak wielką czułością zwracają się do siebie.

"Bardzo się cieszę, że Igor ma z dziadkami bliskie relacje. Dziadkowie to bardzo ważne osoby w życiu dzieci" - mówi.

Dziadek imponuje wnukowi niezwykłą sprawnością fizyczną. Choć nie jest już młodzieńcem, a kilka lat temu przeszedł operację implantacji endoprotezy biodra, uwielbia grać z Igorem w piłkę i naprawdę dobrze sobie radzi na murawie.

"Mój tato kiedyś był sportowcem, dźwigał ciężary. Igor pęka z dumy, gdy ogląda jego zdjęcia z tamtego okresu. Tata ciągle dzielnie się trzyma i wie, że ma silną pozycję u wnuka" - twierdzi dziennikarka.

Także z babcią Igor znakomicie się dogaduje. Babcia nauczyła go lepić pierogi i teraz, gdy do niej przyjeżdża, pomaga jej w przygotowaniu swego ulubionego dania.

Joanna Racewicz kocha rodziców całym sercem. Są dla niej bardzo ważni. Przed laty - tuż po ślubie - rozważała z mężem zakup domu za granicą, ale właśnie z powodu rodziców zrezygnowali z planów opuszczenia kraju.

"Uznaliśmy, że nie możemy być daleko od nich, bo mają swoje lata. Nie chcieliśmy zostawić ich bez opieki" - wspomina.

Dziennikarka zawsze mówi o rodzicach z wielką miłością i szacunkiem. Już dawno zapomniała, że gdy była dzieckiem, mama kazała jej nosić "grzeczne" sukienki, których nie znosiła, a ojciec gonił ją do nauki.

"Dziś mówię im "dziękuję" za to, że mnie pilnowali i stawiali na swoim. To procentuje" - zapewnia.

*****

(wypowiedzi Joanny Racewicz pochodzą z wywiadów dla "Gali", "Vivy!", "Pani", "Twojego Stylu" i "Zwierciadła")