Zapomniane gwiazdy polskiego kabaretu – kto rozśmieszał nas przed laty?
W złotej erze polskiego kabaretu na scenie błyszczały talenty, które dostarczały widzom niepowtarzalnej rozrywki. Z upływem lat wielu z tych artystów zniknęło z powszechnej pamięci. Przybliżamy sylwetki zapomnianych gwiazd, które niegdyś rozśmieszały nas do łez.
Bohdan Smoleń, Tadeusz Ross, Irena Kwiatkowska, Hanka Bielicka i Jan Kobuszewski - nazwiska, które na stałe wpisały się w historię polskiej sceny kabaretowej i teatralnej. Każda z tych postaci, choć odmienna w swoim stylu, dzieliła jedno: niesamowity talent, który bawił i wzruszał pokolenia widzów. Poznaj ich niezwykłe życie, pełne humoru, pasji i miłości do sztuki.
Bohdan Smoleń był artystą o nieprzeciętnym poczuciu humoru i charakterystycznym stylu, który na trwałe wpisał się w historię polskiego kabaretu. Urodzony 9 czerwca 1947 roku w Bielsku, stał się kluczową postacią poznańskiego kabaretu "Tey", gdzie prezentował swoje satyryczne skecze i monologi. Jego działalność nie ograniczała się jednak tylko do kabaretu; przez pięć lat prowadził program "Ludzie listy piszą" na antenie TVP Polonia. Smoleń zasłynął także z nagrań humorystycznych bajek dla dorosłych, takich jak "Smoleniowe bajanie", w których z przymrużeniem oka reinterpretował klasyczne opowieści.
Smoleń założył też Fundację "Stworzenia Pana Smolenia", poświęconą hipoterapii dla osób z niepełnosprawnościami. Inicjatywa pokazała, że humor i sztuka mogą iść w parze z działaniami na rzecz innych. Artysta pojawiał się również na dużym ekranie i w muzyce, zawsze wnosząc do swoich projektów unikalny humor i dystans do rzeczywistości. Zmarł 15 grudnia 2016 roku w Poznaniu, pozostawiając po sobie bogaty dorobek artystyczny.
Tadeusz Edward Ross, urodzony 14 marca 1938 roku w Warszawie, był wszechstronnym twórcą znanym zarówno z działalności artystycznej, jak i politycznej. Jego talent komediowy objawił się w licznych występach telewizyjnych i estradowych, szczególnie w programie "Zulu-Gula", który stał się symbolem satyry lat 90. W duecie z Piotrem Fronczewskim tworzył audycję "Rossmówki" w radiowej Trójce, będącą częścią kultowego programu "60 minut na godzinę", gdzie ich humor trafiał do szerokiego grona słuchaczy.
Ross był również autorem scenariuszy do popularnych seriali, takich jak "Miodowe lata", oraz twórcą monologów o Staśku, które wyróżniały się unikalnym stylem i głosem. Jego działalność nie ograniczała się jednak do sceny; w latach 2007-2011 pełnił funkcję posła na Sejm, a w latach 2013-2014 był posłem do Parlamentu Europejskiego. Tadeusz Ross zmarł 14 grudnia 2021 roku w Warszawie.
Irena Kwiatkowska-Kielska, urodzona 17 września 1912 roku w Warszawie, była ikoną polskiej sceny teatralnej, filmowej i radiowej. Jej kariera w Polskim Radiu trwała niemal 65 lat, podczas których pełniła funkcję spikerki i aktorki w licznych audycjach, zwłaszcza dla dzieci. Kwiatkowska zasłynęła z mistrzowskich interpretacji wierszy Jana Brzechwy i Juliana Tuwima; jej wersja "Ptasiego radia" Tuwima uważana jest za jedną z najwybitniejszych w XX wieku.
Artystka użyczała swojego głosu w adaptacjach literatury dziecięcej, czytając m.in. "Przygody Plastusia" Marii Kownackiej i "Anię z Zielonego Wzgórza" Lucy Maud Montgomery. Jej wkład w rozwój radia został doceniony poprzez przyznanie jej Złotego i Diamentowego Mikrofonu oraz nagrody Wielkiego Splendora. Irena Kwiatkowska zmarła 3 marca 2011 roku w Konstancinie-Jeziornie, pozostawiając niezatarty ślad w polskiej kulturze.
Hanka Bielicka, właściwie Anna Weronika Bielicka, przyszła na świat 9 listopada 1915 roku w Kononowce koło Połtawy. Była barwną postacią polskiej sceny kabaretowej i teatralnej, znaną z niepowtarzalnego głosu i ekspresji scenicznej. Choć wystąpiła w ponad 20 filmach, często obsadzano ją w rolach drugoplanowych, co nie umniejszało jej wpływu na kształt polskiej komedii.
Po przejściu na emeryturę w 1977 roku nie zaprzestała działalności artystycznej, kontynuując występy na scenie, w telewizji i na estradzie. Bielicka często występowała dla Polonii m.in. w Stanach Zjednoczonych, Kanadzie i Australii, umacniając więzi kulturalne z rodakami poza krajem. Zmarła 9 marca 2006 roku w Warszawie, pozostając w pamięci jako jedna z najbardziej charyzmatycznych artystek swojego pokolenia.
Jan Antoni Kobuszewski, urodzony 19 kwietnia 1934 roku w Warszawie, był aktorem o niezwykłej charyzmie i talencie komediowym. Jego kariera obejmowała występy w teatrach, filmach i programach telewizyjnych, gdzie często wcielał się w charakterystyczne role pełne humoru i ciepła. Związany z kabaretami "Dudek" i Olgi Lipińskiej, Kobuszewski był także pionierem telewizyjnych programów satyrycznych, takich jak "Wielokropek", który współprowadził od 1963 roku.
Artysta zagrał w licznych filmach, w tym w komediach Stanisława Barei, takich jak "Poszukiwany, poszukiwana" i "Brunet wieczorową porą", gdzie jego kreacje aktorskie przyciągały uwagę widzów. Jako narrator "Bajki dla dorosłych" wniósł nową jakość do telewizyjnej satyry, łącząc opowieść z humorem. W radiu zasłynął rolą dziadka Jacka Marii Poszepszyńskiego w słuchowisku "Rodzina Poszepszyńskich". Jan Kobuszewski zmarł 28 września 2019 roku w Warszawie, pozostawiając po sobie bogaty dorobek artystyczny i inspirację dla kolejnych pokoleń aktorów.
Zobacz też:
Beata Roussel: Była gwiazdą kultowego "Domu". Niewiarygodne, czym zajęła się później
Polscy aktorzy, którzy odnieśli sukces za granicą – jak im się udało podbić Hollywood?
