Facet z krwi i kości

W szkole był Pan dobry z przedmiotów ścisłych?

- Nie. Matematyka była moją piętą achillesową, nie przepadałem za nią. Domyślam się, że to nawiązanie do mojej roli księgowego we "Wszystko przed nami". Na szczęście w serialowej rzeczywistości niczego liczyć nie muszę (śmiech). Bardzo lubię tę postać. To dobry człowiek, a kiedy wokół jego najbliższych pojawia się zagrożenie, spod płaszczyka czułego ojca i męża wychodzi prawdziwy facet z krwi i kości.  

Pański bohater nazywa się Leszek Kozak. Prywatnie też jest Pan "kozakiem"?

- Nie boję się żadnych wyzwań zawodowych. Staram się zmierzyć ze wszystkimi powierzanymi mi zadaniami. Więc w tym sensie mogę powiedzieć: jestem "kozakiem".

Serial "Wszystko przed nami" to Pańskie pierwsze tak duże telewizyjne wyzwanie aktorskie.

- Pojawiałem się wcześniej w różnych produkcjach, ale to moja pierwsza tak duża rola. Mam szczęście, bo to interesujące wyzwanie aktorskie. 

Jest Pan jednym z bardziej wziętych aktorów dubbingowych. Łatwiej pracuje się przed kamerą czy przy mikrofonie?

- Cieszę się, że fajnie idzie mi w dubbingu. Natomiast praca przed kamerą daje możliwość zaprezentowania całej palety środków aktorskich.  

Studiuje Pan na II roku filozofii i etyki na Uniwersytecie Warszawskim. Po co Panu te studia?

- Dla własnej gimnastyki umysłowej. Na tym kierunku jest wiele ciekawych przedmiotów, które pomogą mi w pracy aktora.  

Wrócił Pan także do Akademii Teatralnej jako asystent Anny Seniuk.

- Zawsze myślałem o tym, żeby utrzymać styczność z zawodem jako obserwator tego, co dzieje się na zajęciach. Bardzo się cieszę, że pani profesor, z którą miałem dwa lata cudownych zajęć, zgodziła się mi pomóc.  

Przeczytałem, że zaprzyjaźnił się Pan z Kamilą Łapicką.

- To jest właśnie urok portali plotkarskich. Z Kamilą łączą mnie relacje czysto zawodowo-koleżeńskie. 

W serialu Pański bohater jest już żonaty, ma synka. Sam nie ma Pan jeszcze rodziny. Jak Pan sobie radzi z tworzeniem tych relacji?

- Chyba nie najgorzej. Jowita Budnik, czyli moja serialowa żona, to fantastyczna aktorka i świetna koleżanka. A Jakub Semla, który gra naszego synka, to rewelacyjny dzieciak. Zaledwie kilka dni temu stuknęła mi trzydziestka i muszę przyznać, że gdzieś po głowie chodzi mi stabilizacja, ale nic na siłę.    

Rozmawiał Marcin Kalita