Aktorstwo to jej jedyna miłość
- Wychodzę z założenia, że uczymy się całe życie, jednak żeby się rozwijać, trzeba nieustająco wspinać się coraz wyżej i dostawać od życia kolejne szanse. Dlatego każde powierzone zadanie traktuję bardzo poważnie - mówi Gabriela Oberbek.
Zagrała pani w niemal dwudziestu serialach. Niezły wynik jak na 26-letnią aktorkę...
Gabriela Oberbek: - Tak, to spory sukces, ale nie ukrywam, że propozycje nie przychodzą do mnie ot tak po prostu. Czasem za jedną szansą pojawia się druga, a bywa i tak, że człowiek wypadnie na castingu dobrze, a telefon nie dzwoni. Na wszystko długo pracuję i mam nadzieję, że wkrótce przyjdą większe wyzwania i główna rola, na którą już jestem wewnętrznie gotowa.
Którą z dotychczasowych ról zapamiętała pani najlepiej?
- Wspaniale wspominam pracę na planie serialu 'Krew z krwi' z Xawerym Żuławskim. Klaudia to była rola w kontrze do wszystkich postaci i wydarzeń. Wspaniała obsada i bezcenne doświadczenia. 'Czas honoru' to również niezapomniane chwile! Grałam w ostatniej scenie w piątej serii. Myśleliśmy, że to już koniec pracy na planie serialu, stąd niesamowite emocje.
Co interesującego dla aktorki niesie z sobą rola Ewy w "Przyjaciółkach"?
- Moja postać raz jest silna, innym razem zagubiona, czasami aż żal na nią patrzeć! Działa szybciej niż myśli.
Na planie wydarzyło się coś zabawnego?
- W kilku scenach brało udział wiele dzieci, najbardziej rozśmieszyło mnie kręcenie sceny balu. Na początku dzieciaki strasznie rozrabiały i trudno je było opanować. Kiedy jednak przyszło do finału, którym miało być nagranie piosenki oraz tańca, okazało się, że wszyscy nadawali się już tylko do leżakowania. Ilość dubli była wprost nieskończona (śmiech).
Śpiewa pani w spektaklach?
- Tak się złożyło, że wykorzystuję swój głos również we wszystkich granych przeze mnie przedstawieniach. Muzyka to moje hobby. Oprócz szkoły teatralnej ukończyłam też muzyczną i wiele wskazywało na to, że zostanę muzykiem. Ale od początku wiedziałam, że będzie ona tylko wzbogacającą mnie przygodą, aktorstwo zaś tą prawdziwą miłością.
Rozmawiał Artur Krasicki.
