"M jak miłość": Plany na przyszłość

- Prześpijcie się z tym jeszcze, przemyślcie to... Może jest jakieś inne rozwiązanie?

- To rozwiązanie jest najlepsze...

- Gdzie się zatrzymacie?

- Załatwiłem miejscówkę u starego kumpla, kilka nocy możemy się u niego przekimać. A potem, jak znajdziemy robotę, wynajmiemy sobie kawalerkę... Trzymajcie za nas kciuki!

- Boże... Nie wierzę, że to dzieje się naprawdę...

W drodze do Warszawy Ula straci jednak całą pewność siebie... Załamana tym, jak wiele popełniła błędów i jak bardzo utrudniła tym Bartkowi życie.

- Nie żal ci? Nie powiedziałeś mi złego słowa, nie robiłeś wyrzutów... A przeze mnie straciłeś dom, warsztat... Wszystko, co udało nam się zbudować. Masz pecha, biedaku... że trafiłeś właśnie na mnie.

- Już ci mówiłem: z takim pechem mogę iść przez całe życie... Choćby do piekła!

- I zdaje się, tam właśnie wylądujemy...

- Może trochę więcej wiary w siebie i we mnie, co?

- Ja się pracy nie boję! Mogę robić wszystko: zostanę kurierem, będę woził paczki... I powoli staniemy na nogi. Może tam, gdzieś czeka nas to, co najciekawsze? I wcale nie w Grabinie, ani nie w Australii... ale właśnie w Warszawie znajdziemy swoje miejsce?

- Kocham cię, wiesz?

- Ja ciebie bardziej...