"Klan": Co dzisiaj robi Jakub Tolak?
Widzowie poznali go jako Daniela, syna Moniki Ross z "Klanu". W serialu grał przez 11 lat. Chociaż zrezygnował z roli w 2008 roku, to na długo pozostał w pamięci widzów. Dzisiaj rozwija swoją inną pasję.
Jakub Tolak na przełomie XX i XXI wieku był na szczycie swojej aktorskiej kariery. Zadebiutował na małym ekranie w wieku dwunastu lat. Największą popularność przyniosła Tolakowi rola w telenoweli "Klan". Wtedy też zaczął komponować, tworzyć własną muzykę i śpiewać. Na swoim koncie ma też kilka ról filmowych, m.in. w "Stowarzyszeniu", "Francuskim numerze", "Londyńczykach" i "Tajemnicy Westerplatte".
Początkowo aktor chętnie korzystał ze swojej popularności. Brał udział w programach rozrywkowych m.in. w "Jak oni śpiewają?". Duże zainteresowanie mediów budził jego związek z aktorką Anną Janochą. Podczas studiów założył zespół Forma, w którym śpiewał i grał na perkusji. W 2011 roku wydali płytę.
Jednak mimo sukcesów nie zdecydował się jednak związać przyszłości z pracą przed kamerą. Choć z wykształcenia jest architektem, przez pewien czas pracował w agencji reklamowej. Muzycznie związany jest z zespołem Traces to Nowhere. Dzisiaj razem z dziewczyną zwiedza Europę w kamperze. Vana przerobili własnoręcznie z małą pomocą przy bardziej wymagających przeróbkach.
"Jako, że skończyłem architekturę i lubię prace manualne, ogólnie czerpałem dużo przyjemności z budowy. Mimo to, ilość pracy, szczególnie pod koniec, dała mi się we znaki. Okazało się, że chcąc zbudować pełnoprawny dom na kołach, trzeba zagłębić się w niezliczoną ilość detali i tematów, o których nie miałem wcześniej pojęcia. Począwszy od prac blacharskich, zabezpieczenia przed korozją, przez instalację elektryczną i dobór kabli, po materiały do uszczelnienia prysznica. Samochód nie ma właściwie kątów prostych, więc większość rozwiązań trzeba kombinować" - przyznał w rozmowie z portalem NaTemat.pl.
Swoje podróże relacjonują na Instagramie, tworzą vlogi oraz ebooki. Póki mogą cieszą się możliwością podróży. "Od dłuższego czasu zadawaliśmy sobie wiele pytań na temat codzienności. Czy styl życia, który proponuje zachodnia cywilizacja, jest rzeczywiście najlepszym, możliwym rozwiązaniem? Czy, mimo wszechobecnych komunikatów o tym, że "wszyscy jesteśmy wyjątkowi i sami wybieramy swoją drogę", rzeczywiście ją wybieramy? Czy może nie zauważamy nawet, kiedy zaczynamy wypełniać role narzucane przez otoczenie? Czy w ogóle mamy wybór? W pewnym momencie uznaliśmy, że jedynym sposobem, aby (być może) znaleźć jakieś odpowiedzi, jest... zacząć ich rzeczywiście szukać" - tak umotywowali swoją chęć podróży.
