Czesia ma kłopoty

Przed wakacjami Czesia Kurzawska cieszyła się, że zakłada przedszkole.

- Z tym przedszkolem Czesia będzie miała same problemy. Właściwie nie tyle z przedszkolem, co z sąsiadami, którym będzie ono przeszkadzać. Te niesnaski zatrują Czesi życie. Coś się zmieni też w życiu osobistym mojej bohaterki. Ale co, to na razie tajemnica.

Zżyła się pani z Czesią przez te lata, czy raczej ona panią irytuje?

- Przeżywam z nią różne etapy. To trochę, jak w związku z mężem (śmiech). Są momenty, kiedy mnie denerwuje, zwłaszcza, gdy wykazuje się zbytnią naiwnością.

Jest pani z wykształcenia filozofem.

- I bardzo się z tego cieszę. Przed studiami trochę już grałam, więc mogłam sobie pozwolić na wybranie tego, co mnie naprawdę interesowało. Uważam, że każdy powinien iść na filozofię! Żaden inny kierunek nie rozwija tak elokwencji i umiejętności negocjacji, tak przydatnych w życiu.

Jaki nurt jest pani najbliższy?

- Filozofia św. Tomasza z Akwinu, bo opiera się na miłości do drugiego człowieka, pełnej zrozumienia i akceptacji. To, co św. Tomasz głosił przed wiekami, jak najbardziej sprawdza się również w naszych czasach.

Co panią pochłania poza aktorstwem?

- Moje dwa konie. Jak byłam mała, nie mogłam wybaczyć rodzicom, że nie mamy na wsi dziadków. Ogromnie zazdrościłam moim kolegom, że mogli pojechać na wakacje tam, gdzie były konie, świnie, krowy. Jednego z moich koni kupiłam, gdy miał iść do rzeźni. Źle traktowany przez ludzi był chudy jak rower i agresywny. Ale, będąc u mnie, szybko zmienił się w potulnego osiołka, na którym teraz jeżdżą dzieci.

Mówi pani, że chętnie zagrałaby psychopatkę. Łatwo byłoby wcielić się w taką postać?

Byłoby to bardzo ciekawe wyzwanie. Rola jakiejś bezwzględnej osoby wymagałaby ode mnie, po graniu poczciwej Czesi, dużej zmiany. Dla takiej roli byłabym gotowa poświęcić bardzo wiele. Nie miałabym żadnych oporów, żeby bardzo zmienić się fizycznie.

Rozmawiała Katarzyna Ziemnicka