Powrót do kolorowego świata "Emily w Paryżu". Jak wypada trzeci sezon? [recenzja]
Serial "Emily w Paryżu" powrócił z trzecim sezonem. Na Netfliksie jest już dostępne dziesięć świeżutkich odcinków z nowymi przygodami Amerykanki w stolicy Francji. Jest nadal słodko, naiwnie, infantylnie i... niesamowicie wciągająco. Ostrzegam, że po włączeniu pierwszego odcinka z pewnością trudno będzie powstrzymać się przed obejrzeniem wszystkiego za jednym zamachem.
Minął rok od przeprowadzki Emily (Lily Collins) z Chicago do Paryża. Nasza bohaterka znajduje się w krytycznej sytuacji w każdym aspekcie jej życia. Drugi sezon zakończył się prawdziwym cliffhangerem - twórcy kazali nam czekać wiele miesięcy, by dowiedzieć się jakie decyzje podjęła Emily. Zostaje w Paryżu czy wraca do Stanów? Wybiera stabilność u boku Alfiego (Lucien Laviscount), czy stawia wszystko na jedną kartę i wyznaje miłość Gabrielowi (Lucas Bravo)?
W trzecim sezonie "Emily w Paryżu" dostajemy odpowiedź na te pytania i jest to główny wątek nowych odcinków, za którym chcemy podążać. Pojawia się także potencjalnie ciekawa relacja Camille (Camille Razat) z artystką, która przybywa do Paryża z Grecji. Niestety, rozwinięcie okazuje się rozczarowujące i przewidywalne. Podobnie jest w przypadku nowej relacji Mindy (Ashley Park), która na swojej drodze spotyka starego znajomego.
Jedyną satysfakcjonującą relacją poboczną jest nowy romans Sylvie (Philippine Leroy-Beaulieu). Ciekawie się ogląda jej rozwinięcie, ale podobnie jak w przypadku pozostałych relacji - zakończenie jest przewidywalne i rozczarowujące.
"Emily w Paryżu" jest serialem infantylnym, momentami bardzo naiwnym - nie jest to żadna niespodzianka i nie zmienia się to w trzecim sezonie. Uważam jednak, że celem twórcy, który odpowiada za takie hity jak "Seks w wielkim mieście" czy "90210" jest dostarczenie rozrywki i utrzymanie widza za pomocą uniwersalnej historii, w której każdy znajdzie coś dla siebie. To samo robi "Emily w Paryżu". Jest głupiutko? Tak. Jest naiwnie? Jest. Jest wciągająco? I to jak!
Produkcje jak ta są widzom potrzebne, by chociaż na chwilę oderwać się od problemów życia codziennego i zainteresować problemami słodkiej influencerki, opakowanymi w przepiękne kadry i wyraziste kolory.
"Emily w Paryżu" to idealny przykład jak dobrze rozpromować miasto za pomocą produkcji filmowej lub serialowej i pokazać jego największe walory. Akcja na przestrzeni trzech sezonów rozgrywa się w najpopularniejszych paryskich miejscach, takich jak Palais-Royal (pałac położony w pobliżu Luwru), Most Aleksandra III, czy Ogrody Tuileries. Twórcy postanowili pokazać nam także mniej znane zakątki miasta, między innymi restaurację Gabriela, która istnieje naprawdę pod nazwą "Terra Nera".
Paryż pokazany w serialu zachwyci zarówno osoby, które już zwiedziły to miasto, jak i te, które dopiero rozważają wybranie się do stolicy Francji. Miło jest zobaczyć na ekranie miejsca, które się odwiedziło, a zarazem produkcja zachęci widzów, którzy być może, nigdy wcześniej nie postrzegali Paryża w ten sposób.
Dodatkowo, w trzecim sezonie nasi bohaterowie wybierają się do malowniczej Prowansji. Podejrzewam, że twórcy w ten sposób chcą pokazać jak piękna potrafi być Francja i doskonale im to wychodzi.
Nie da się ukryć, że serial mocno romantyzuje Paryż - nie każdy kto przeprowadzi się do stolicy Francji przeżyje płomienny i namiętny romans, a brak znajomości języka francuskiego może okazać się sporym utrudnieniem. Nie da się jednak ukryć, że "Emily w Paryżu" doskonale promuje miasto, a nawet cały kraj wśród fanów na całym świecie, którzy przez chwilę zechcą poczuć się jak główna bohaterka i zobaczyć miejsca, w których toczy się akcja serialu.
Oglądając trzeci sezon "Emily w Paryżu" ma się wrażenie, że twórcy minimalnie zeszli na ziemię, to znaczy, problemy naszej głównej bohaterki są bardziej przyziemne. Na przykład, Emily stara się o wizę oraz napotyka ogromny problem związany z brakiem znajomości języka francuskiego. Nadal jednak mam wiele pytań, na które odpowiedzi nie uzyskałam. Zupełnie pomija się wątek relacji Emily z jej rodzicami - czy przez cały ten czas jej zamieszkania w Paryżu nie zamienili ze sobą słowa?
W jednym z odcinków pojawia się postać byłego chłopaka Emily, Douga, który załatwia jej klienta. I to tyle. Ten bohater więcej się nie pojawia. Pod znakiem zapytania stoją także romanse Sylvie, które zakończyły się od tak. Ma się wrażenie, że umarły śmiercią naturalną, a to pokazuje kolejny problem tego serialu - bohaterowie się ze sobą nie komunikują.
Gdy Emily odkrywa sekret Camille, okłamuje Alfiego, który jest również o krok od złapania Francuzki na gorącym uczynku. Dlaczego nie mogła mu tego powiedzieć?
Na te pytania mogę przymknąć oko, ponieważ, tak samo jak w przypadku pierwszych dwóch sezonów, bawiłam się świetnie oglądając trzeci. Trudno się od niego oderwać przez zawieszenie akcji pod koniec każdego odcinka, a przez krótki czas trwania (około 30 minut każdy), można go pochłonąć na raz i mieć z tego ogromną satysfakcję. Widzę wszystkie błędy i niedociągnięcia, ale mimo to, oglądanie tej produkcji sprawia mi niezłą frajdę.
"Emily w Paryżu" nigdy nie miał być poważnym, realistycznym serialem. Mam wrażenie, że od początku zamysł był taki, aby stworzyć cukierkową historię o Amerykance w Europie i jej zwariowanych przygodach. Nie mam z tym problemu, ponieważ zdaję sobie sprawę z tego, że ludzie chcą oglądać takie historie.
Emily ma problemy, których większość z nas pewnie nigdy nie doświadczy - i dobrze. Widzowie nie zawsze pragną realizmu, przeniesienia swoich sytuacji życiowych na ekran. Produkcje, które pozwalają się oderwać od rzeczywistości muszą powstawać, bo to się, najzwyczajniej w świecie, ogląda. "Emily w Paryżu" mimo ogromnej krytyki ze strony recenzentów, zyskało światową sławę a fani z niecierpliwością wyczekują nowych odcinków.
Trzeci sezon "Emily w Paryżu" jest już dostępny na Netfliksie.
