Anna Paquin: W "Czystej krwi" nawet śmierć nie trwa wiecznie

- Nie mogę ujawnić zbyt wiele, bo tamta scena to klasyczny "cliffhanger" i nasz kapitał, jeśli chodzi o otwarcie piątego sezonu - mówi Paquin, która w lipcu skończy 30 lat, a jesienią zostanie matką swojego pierwszego dziecka, którego ojcem jest jej mąż, a zarazem kolega z planu "Czystej krwi".

- Powiem tylko tyle, że nie żegnamy się z Tarą - wciąż będzie obecna w serialu, ale nie mogę wypowiedzieć się jaśniej, nie zdradzając przy okazji, na czym będzie polegać ta obecność.

Na szczęście Stephen Moyer może bez wyrzutów sumienia mówić o innych wątkach piątego sezonu, w tym także tych dotyczących bezpośrednio Sookie. - Sookie świadomie postanowiła odseparować się od wszystkich swoich mężczyzn i spróbować życia na własną rękę, jako kobieta niezależna i samowystarczalna. Pamiętajmy jednak, że to "Czysta krew", a Sookie to Sookie. W tym świecie niebezpieczeństwo cały czas depcze jej po piętach, nie wszystko więc idzie zgodnie z planem.

- W sezonie piątym widz pozna wiele szczegółów dotyczących przeszłości Sookie, jej rodziny i świata wróżek - kontynuuje Paquin. - Wszystko to jest bardzo interesujące także dla niej samej. Potem, mniej więcej w połowie sezonu, na scenę znów wkraczają nasi panowie: chcą, żeby Sookie pomogła im odnaleźć Russella Edgingtona, który, jak się okazuje, nie jest wcale taki martwy, jakby się mogło wydawać...

Aktorce szczególnie zapadł w pamięć ósmy odcinek serii ("Somebody That I Used to Know"), aczkolwiek z przyczyn zdecydowanie osobistych. Wyreżyserował go Stephen Moyer, po raz pierwszy podejmując się tego rodzaju zadania.

- To było niesamowite! - chwali partnera Paquin. - Spisał się na medal. Jest urodzonym reżyserem i od dawna chciał to zrobić. Wyszło świetnie, naprawdę. Cudownie mi się z nim pracowało.

Czy przyjmowanie wskazówek reżyserskich od własnego męża nie wydawało jej się trochę dziwne?

- Nie, w najmniejszym stopniu - zaręcza. - Stephen jest moim najlepszym przyjacielem. Z nikim nie pracuje mi się tak dobrze, jak z nim. Potraktowałam to doświadczenie jak nowy aspekt naszej współpracy.

A jeszcze w 2008 r. Paquin wkraczała na plan "Czystej krwi", nie wiedząc, czego może się spodziewać. Wcześniej jej kariera rozwijała się w rytmie filmów fabularnych - w wieku 11 lat została laureatką Oscara dla najlepszej aktorki drugoplanowej w "Fortepianie" (1993); później pojawiała się w takich filmach, jak "Jane Eyre" (1996) czy "X-Men" (2000). Granie jednej i tej samej postaci w projekcie rozplanowanym na tygodnie, później miesiące, wreszcie - jak się okazało - lata, było dla niej zupełnie nowym doświadczeniem.

- W filmie dostajesz do dyspozycji dwie godziny, w przeciągu których ukazane jest życie twojej bohaterki, i musisz zmieścić tam tyle, ile się da - tłumaczy Paquin. - W formacie telewizyjnym pole manewru w zakresie pogłębiania analizy postaci jest o wiele większe. W przypadku "Czystej krwi", gdzie zawsze startujemy z tego miejsca, w którym wcześniej pożegnaliśmy się z widzem, widać to szczególnie wyraźnie.

- Można niemal odnieść wrażenie, że wydarzenia na ekranie rozgrywają się w czasie rzeczywistym. Może nie tak do końca - ale na pewno masz to poczucie, że nie musisz się spieszyć, by przeskoczyć do kolejnej ważnej z perspektywy ładunku emocjonalnego sceny. W filmie często zdarza się, że poszczególne sceny tego rodzaju rozgrywają się w odstępie miesięcy - na przykład wówczas, kiedy opowiadana historia obejmuje dziesięć lat z życia bohatera. Telewizja pozwala na głębszą analizę postaci, i jest to bardzo ekscytujące z punktu widzenia aktora, który ją kreuje.

W przerwach pomiędzy kolejnymi sezonami "Czystej krwi" Paquin wraca na plan filmowy. W ostatnim czasie wystąpiła m.in. w "Krzyku 4" (2011); całkiem niedawno skończyła też zdjęcia do filmów "Straight A’s" i "Free Ride". Zważywszy na jej miłość do "Czystej krwi" i postaci Sookie - jak również na to, że rocznie powstaje tylko dwanaście odcinków serialu, dzięki czemu ma mnóstwo czasu na inne projekty - wydaje się, że aktorka jest gotowa przebywać w świecie wampirów jeszcze przez wiele lat. Przynajmniej tak deklaruje...

- Będę do dyspozycji tak długo, jak tylko cała ekipa będzie miała ochotę kontynuować pracę - zapewnia. - Nigdzie mi się nie spieszy. To dla mnie fantastyczna przygoda, zarówno na płaszczyźnie osobistej, jak i zawodowej. Ci ludzie stali się moją rodziną. Od pięciu lat spędzam całe dnie z tą samą ekipą, złożoną z fantastycznych i utalentowanych osób. Jeśli o mnie chodzi, to serial może trwać i trwać.

- W tych książkach, całej tej historii i tym świecie podoba mi się właśnie to, że wszystko to może trwać bez końca. Liczba nowych, interesujących rozwinięć wątków jest, moim zdaniem, nieograniczona.

Czy w przypadku tej historii można w ogóle mówić o definitywnym zakończeniu?

- Oczywiście, na pewnym etapie będziemy musieli powiedzieć: stop - przyznaje na koniec naszej rozmowy aktorka - ale nie chcę teraz o tym myśleć. Na razie po prostu świetnie się bawię, cały czas dowiadując się czegoś nowego o Sookie.

Ian Spelling

Tłum. Katarzyna Kasińska