"M.A.S.H": Wojna na wesoło

Zaczęło się od filmu w reżyserii Roberta Altmana, który powstał na kanwie powieści "MASH: A Novel About Three Army Doctors" Richarda Hookera. "MASH" to angielski skrót nazwy Mobilny Wojskowy Szpital Chirurgiczny.

Opowieść o przygodach chirurgów ze szpitala polowego podczas wojny koreańskiej, spotkała się z entuzjastycznym przyjęciem widzów. Produkcja zdobyła Złotą Palmę na Festiwalu w Cannes (1970) oraz osiem nominacji do Oscara.

Na fali tego sukcesu powstał serial "M.A.S.H". Podobnie jak film, zawierał elementy komedii z antywojennym przesłaniem. Jednak obok mniej lub bardziej wysublimowanego humoru pojawiło się w nim także sporo refleksji - nad charakterem bohaterów, odpowiedzialnością lekarzy, stanem amerykańskiego społeczeństwa, a przede wszystkim spustoszeniami, jakie wojna czyni w ludzkiej psychice. Wiele odcinków oparto na historiach, które twórcy zebrali od lekarzy wojskowych służących w Korei.

Główną rolę zagrał Alan Alda. Jego bohater kapitan Benjamin Franklin, "Sokole Oko", to wygadany, niekiedy złośliwy bawidamek, a jednocześnie doskonały lekarz, który bardzo przeżywa śmierć każdego pacjenta. Najlepszym przyjacielem "Sokolego Oka" jest kapitan "Trapper" John McIntyre (Wayne Rogers). Obaj prześcigają się w wymyślaniu dowcipów oraz sposobów na dokuczenie majorowi Frankowi Burnsowi (Larry Linville), niekompetentnemu i egoistycznemu doktorowi, obsesyjnemu maniakowi dyscypliny wojskowej.

Znakomite kreacje stworzyli także Loretta Swit (aktorka ma polskie korzenie) jako przełożona pielęgniarek major Margaret "Gorące wargi" (romansująca z nadętym Burnsem), Gary Burghoff - kapral "Radar" i McLean Stevenson jako podpułkownik Henry Blake, który z ojcowską wyrozumiałością traktuje wybryki swojej kompanii. Serial emitowany był przez telewizję CBS od września 1972 do lutego 1983 roku. Łącznie powstało 11 sezonów.

Teraz kolejny raz możemy przypomnieć sobie zabawne przygody jego bohaterów.

JBJ