​Bawił cały świat. Prywatnie był nieszczęśliwym tyranem

"Wydaje się, że najzabawniejsi ludzie, których znam, to jednocześnie ci otoczeni przez ciemność. I prawdopodobnie dlatego są najzabawniejsi. Im większy dół, tym więcej humoru potrzebujesz, by się z niego wygrzebać" - powiedział po śmierci Williamsa amerykański komik, Jim Norton.

Peter Sellers próbował się wydostać z ciemności za pomocą używek. Z czasem podpadał w coraz większą paranoję, kontrolował życie swoje i najbliższych. Jego życiorys to gotowy scenariusz nie na komedię, ale tragedię.

9 maja BBC wyemituje dokument o życiu komika. W filmie "Peter Sellers: A State of Comic Ecstasy" wypowiada się m.in. jego była żona Britt Ekland. Słowa szwedzkiej aktorki mogą zaskoczyć wielu fanów Sellersa. Para poznała się, gdy Ekland miała 21 lat. Trzy tygodnie później byli już po ślubie. Jej życie z aktorem dalekie było od ideału. Jego trudny charakter i nierozwiązane problemy szybko dały o sobie znać.

Urodził się 8 września 1925 jako Richard Henry Sellers. Rodzina nazywała go "Peter" na cześć starszego brata aktora, który zmarł w dzieciństwie. Jego rodzice byli aktorami, więc na scenie zadebiutował już dwa tygodnie po narodzinach. Dzieciństwa nie wspominał szczęśliwie. Ciągle podróżowali z miejsca na miejsce. Mały Peter nigdzie nie mógł poczuć się jak u siebie. Był bardzo związany z matką, która chciała by syn się kształcił w prywatnej szkole. Od zawsze w niego wierzyła. To dzięki jej dopingowi Sellers postanowi spróbować swoich sił w show-biznesie. 

Podczas II wojny światowej pracował jako doradca w teatrze wuja. Chętnie podpatrywał aktorów i uczył się od nich różnych technik. Na ekranie zadebiutował w wieku 26 lat. Początkowo grał niewielkie role, które zapadały w pamięć. W 1955 roku zagrał pierwszą większą rolę w filmie "Jak zabić starszą panią". Przełomem był występ w filmie "I’m All Right Jack" z 1959 roku. Młody aktor zaczął się liczyć w branży. Później zagrał w debiutanckim filmie Woody’ego Allena, przystąpił do ekranizacji książki Jerzego Kosińskiego "Wystarczy Być". Największą sławę przyniosła mu seria filmów o Różowej Panterze. Jako dziwaczny inspektor francuskiej policji podbił serca widzów na całym świecie.

Zawodowo odnosił sukcesy, prywatnie pogrążał się w ciemności. Mówił o sobie, że nie ma żadnej osobowości. Silna relacja z matką spowodowała, że nie mógł sobie sam poradzić. "Czuję się wyjątkowo bezbronny i potrzebuję pomocy. Dużo. Myślę, że potrzebuję głównie pomocy kobiety. Ciągle jej szukam. Kobiety matkują ci, są świetne w łóżku, są jak siostra. Są przy tobie kiedy chcesz je zobaczyć i nie ma ich, gdy nie chcesz. Ale nie wiem gdzie one są. Może gdzieś. Znajdę je w jeden z tych dni" - tak opisywał swoją potrzebę odnalezienia idealnej partnerki. 

Czterokrotnie wchodził w związek małżeński. W 1951 r. ożenił się z aktorką Anne Howe. Po 9 latach porzucił ją dla Sophii Loren. O włoskiej gwieździe mówił, że była jedyną kobieta, którą naprawdę kochał. Loren odrzuciła jego oświadczyny. W 1964 roku poślubił wspomnianą już Britt Ekland. 

Modelka i aktorka nie wspomina tego związku najlepiej. Sellers miał być zaborczy i zazdrosny. "Decydował, w co mam się ubierać. Podejmował decyzje bez pytania mnie o zdanie czy zgodę" - mówi w dokumencie o aktorze. Przez niego mieli wyrzucić ją z filmu "Guns at Batasi". Chciał by zrobiła sobie przerwę na jeden dzień. Gdy produkcja nie wyraziła na to zgody miał wynająć lekarza, który oświadczył, ze Ekland źle wygląda i powinna odpoczywać. "Miałam 21 lat i nie miałam wyjścia. Nie mogłam powiedzieć: ‘Słuchaj, kocham cię, ale muszę wracać do roboty’. Wylali mnie" - wspominała z żalem. 

Choroba dwubiegunowa już wtedy dawała o sobie znać. Nastrój aktora potrafił się zmienić w jednej chwili. Groził aktorce, że się z nią rozwiedzie, a po chwili zapraszał na kolacje do luksusowych restauracji. Ekland czuła się jak uwięziona w klatce. Małżeństwo rozpadło się po 4 latach. Od 1979 do 1974 związany był z modelką Miranda Macmillan, a następnie z aktorką Lynne Frederick. 

Prywatne niepowodzenia Sellers próbował złagodzić narkotykami oraz alkoholem. Odbijało się to mocno na jego zdrowiu. W 1964 roku przeszedł pierwszy zawał. Kilkanaście lat później lekarze ledwo go odratowali. W 1980 roku doszło do kolejnego ataku. Tym razem aktor zapadł w śpiączkę. Nie udało się go uratować. Zmarł 24 lipca. Cały majątek pozostawił ostatniej żonie. Swoim dzieciom pozostawił po 800 funtów.